Anladım ki verilebilecek en büyük savaş kendin ile olanmış…

Övünmek gibi olmasın ama yirmi kere de düşsem, yirmi birinci için yeniden denerim böyle de bir dur durağı yeteri olmayan biriyim ☺️

 Hayat o kadar ilginç ki…

Bazı canavarlar ile savaşıyorsun ve savaştığın canavarın canavar olduğunu dahi bilmiyorsun.

Hatta o da kendisinin canavar olduğunun farkında değil belki…

Zamanla ya ona dönüşüyorsun ya da savaşı bırakıyorsun. Zaten kazanabileceğin tek yöntem savaşmamak.

Ona dönüşmek ise tam bir facia olurdu. Savaşı yıllar önce bıraktım ve bunun için pişman değilim.

Sanırım sadece bir canavarın var olduğunu fark etmenin sarsıntısını yaşıyorum.

 Olmak ve yapmak istediklerimden çok uzakta hissediyorum ve bu beni çok yoruyor. Cesaretim mi az yoksa gerçekten istemiyor muyum ne düşündüğümü anlamıyorum. Var olan yolda kazanımlarımı cebime koyuyorum lakin bu gerçekten çok sıkıcı ve zor...