Koşmazsan erişemezsin,
Durursan gerilersin,
Bırakırsan unutulursun.
İşte böyle bir şey değil mi?
Yaşamak bir okyanus gibi coşkun, tutkulu
Ve bir dolunay gibi vakur, haşmetli.
Bir yakamoz ki en derinlerde hissedilir,
Bir hayranlık ki herkes bilir.
Akıp geçer gibi parmaklarımın arasından zaman,
Tıpkı bir denizin suyu gibi,
Ve kesiyorsa en nadide çiçekler ellerimi,
Hissediyorsam acıyı ve sevgiyi...
İşte böyle bir şey değil mi?
Düşe kalka yaşıyorum,
Merdivenleri bir bir tırmanıyorum.
Her defasında yeniden başlıyorum.
İşte böyle bir şey değil mi?
Bir kır papatyası kadar güzel ve kalabalık,
Bir orkide kadar narin ve yalnız,
Bir kardelen gibi güçlü hem de savunmasız...
İşte böyle bir şey değil mi?
Yaşamak diyorum! İşte böyle bir şey değil mi?
-Rabia GÖZEL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder